vrijdag 24 december 2010

Merry X-mas

Elk jaar met kerst wordt de Faja Lobi struik van mijn Nederlandse overburen omgetoverd in een Faja Lobi kerstboom. Echt een plaatje waard!
En toch zit ik met kerst het liefst in het koude kikkerland.
En Owroe Jari.... dan zal ik weer traantjes wegpinken van heimwee naar Suriname. Ook dit jaar wordt er weer een Pagarra estafette gehouden in het centrum van Paramaribo. It's not the real thing, maar gelukkig is er altijd nog Youtube.

zaterdag 18 september 2010

Vakantiewonen in Suriname

Ik realiseer me goed dat in je vakantiehuis verblijven in Suriname heel anders is dan bij familie en kennissen logeren. Het is ook in de verste verte niet te vergelijken met het echte wonen in Suriname.
Want terwijl ik in m'n huis in Suriname zit heb ik alle vrijheid en tevens alle luxe die ik me kan en wil permitteren wetende dat ik een baan en financiƫle zekerheid heb in Nederland. Ikzelf ben op dit moment zeer content met deze situatie en geniet met volle teugen van allebei mijn thuizen. Maar er zijn ook veel mensen die vinden dat je/ik eigenlijk de knoop zou moeten doorhakken om in Suriname te gaan wonen. Feit is, iedereen beleeft dit anders en nu de stress van het bouwen van een huis begint weg te ebben kan ik me ook beter aanpassen en leven in deze twee werelden.

Het heerlijke gevoel van het leven in Suriname kan ik elke vakantie weer een klein stukje meer onder woorden brengen. Deze vakantie is het zo duidelijk: zelfs als je binnen zit leef je eigenlijk toch buiten. Ik zit nu achter de laptop aan tafel te schrijven. De wind waait stevig door het raam en de gordijnen waaien op. De vogeltjes kwetteren op de achtergrond. Een hond blaft in de verte. Er rijdt een auto langs met ietwat luide bubbling muziek. Er stopt weer een auto bij de overburen. Wat gebeurt daar? Door Heleen, die voorheen in de binnenstad van Paramaribo heeft gewoond, besef ik wel dat wonen in de binnenstad toch anders is. Zij begreep maar niet dat ik ’s avonds de shutters sluit zodat er geen vogeltjes binnenvliegen. Ze liet haar schuifdeur naar buiten ook lekker open totdat ze een keer thuiskwam en een grote leguaan voor haar terras lag. Die had ze daar niet verwacht. (understatement!)

Natuurlijk ben ik nog van alles aan het regelen voor het huis en ben ik veel in en rondom de woning, maar Heleen en ik gaan ook met enige regelmaat de stad in. Gisteren waren we weer bij Rituals (de smoothies bevallen ons goed). We hadden afgesproken met een bloglezeres die zowel mijn blog als die van Heleen volgde. Deze bloglezeres heeft wel de keuze gemaakt om binnen afzienbare tijd naar Suriname te komen en ze had ook binnen twee weken een baan. Ook zij is na lang weg zijn uit haar geboorteland weer verliefd op Suriname geworden. Heel erg leuk was het om haar verhaal te horen.
Daarna wilde ik echt weer even, wat ik noem, het slipperparadijs Steps, binnengaan. Wat een mooie slippers hebben ze daar!
Je kunt begrijpen dat Nederland echt heel ver weg is en zeker ook mijn werk. Totdat ik natuurlijk tijdens het wandelen in de stad ineens dit zie. Een tas van mijn werkgever gespijkerd aan een boom!
Deze vakantie is het overigens bloedje heet in Suriname. Ik ben ook niet zo vaak in september in Suriname. Ik vond het ook helemaal niet erg dat de airco-installateur een dag eerder kwam om de airco’s te installeren. Als je kamer al een paar graden kouder is (voor mij het liefst op 29 graden), dan slaapt het stukken beter.
En al dagen zat het haar in m'n nek me erg dwars, dus is de schaar er doorheen gegaan. Ik ben niet supertevreden met de coupe, maar voor 30 SRD bij de kapper om de hoek mag ik eigenlijk niet klagen.